Liturgiczna Służba Ołtarza to duszpasterstwo zrzeszające młodych chłopców, którzy pragną być bliżej Boga i bliżej Chrystusa eucharystycznego. Aktualnie Liturgiczna Służba Ołtarza w naszej parafii ma w swoich szeregach 27 chłopców z czego 20 jest ministrantami a 7 lektorami. Co roku dołącza do naszego grona kilku nowych kolegów.
Przed promocjami zarówno ministranckimi jak i lektorskimi kandydaci przechodzą serię spotkań czyli tzw. kurs przygotowawczy. Stają się ministrantami i lektorami po złożeniu uroczystej przysięgi podczas Mszy Świętej. W głównej mierze LSO to ministranci.
Słowo ministrant oznacza służyć, pomagać i takie jest nasze zadanie-służyć Jezusowi przy ołtarzu. Ministranci i lektorzy naszej parafii uświetniają zarówno duże uroczystości (np. Triduum Paschalne, Święta Bożego Narodzenia) jak i codzienne liturgie oraz nabożeństwa.
Głównym zadaniem lektorów jest odpowiednia oprawa Liturgii Słowa, zaś w roli ministrantów jest przygotowywanie ołtarza i pomaganie księdzu podczas liturgii. W okresie poświątecznym pomagamy księżom podczas wizyt duszpasterskich na terenie parafii. Ministranci mają również swoich świętych patronów, których historie poznawaliśmy na naszych spotkaniach.
Patronami ministrantów i lektorów są: sw. Dominik Savio, św. Jan Berchmans (SJ), św. Stanisław Kostka (SJ), św. Tarsycjusz i św. Jan Bosco. Członkowie Liturgicznej Służby Ołtarza spotykają się raz w tygodniu na wspólnej modlitwie i zabawie w „salce ministranckiej”.
Istnieje 10 zasad ministranta. Można w nich przeczytać między innymi o posłudze Jezusowi w ludziach, modlitwie za Ojczyznę, pracy nad sobą czy dawaniu innym przykładu. Członków Liturgicznej Służby Ołtarza można zobaczyć i usłyszeć na Mszach Świętych w naszym kościele.
Opiekunem LSO jest o. Nataniel Marchwiany OFM
Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym
„RUAH”
Ojcowie Franciszkanie w Jarosławiu
Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym „RUAH” powstała w 1999 roku z inicjatywy O. Józefa Witko. Patronem wspólnoty jest Św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Wspólnota liczy ok. 30 osób w różnym wieku. We wspólnocie istnieje diakonia muzyczna, modlitwy wstawienniczej i modlitwy przyczynnej. Osobiste nawrócenie każdego z nas i doświadczenie Prawdziwej Miłości sprawiło, że pragniemy stawać się prawdziwymi świadkami Zmartwychwstałego Pana, pragniemy dzielić się otrzymanymi darami, a nade wszystko pragniemy dzielić się miłością.
Inicjatywy podejmowane przez wspólnotę
• Dbanie o własny rozwój duchowy
• Modlitwa za kapłanów
• Modlitwa za miasto
• Posługa modlitwą wstawienniczą
• Comiesięczne Eucharystie wspólnotowe
• Comiesięczne Adoracje Najświętszego Sakramentu
• Posługa w comiesięcznych czuwaniach nocnych i Mszach Świętych połączonych z modlitwą o uwolnienie i uzdrowienie
• Modlitwy w zgłaszanych intencjach
Spotkania wspólnotowe
Spotkania wspólnotowe odbywają się, co piątek ok. godzi 19.00 (po Mszy Świętej wieczornej) w salce przy Klasztorze Ojców Franciszkanów Reformatów w Jarosławiu (ul. Jana Pawła II 16). Na spotkaniach wspólnie modlimy się modlitwą przebaczenia, uwielbienia, dziękczynienia i prośby. Rozważamy Słowo Boże i wielbimy Pana śpiewem.
Opiekun duchowy wspólnoty: o. Zbigniew Rogowski OFM
Lider: Kinga Kłoda
Linki do ciekawych stron dotyczących formacji wspólnot Odnowy w Duchu Świętym:
„Różaniec prowadzi nas niewzruszenie do doskonałego poznania Jezusa Chrystusa. Oczyszcza nasze dusze z grzechu. Daje nam zwycięstwo nad wszystkimi naszymi wrogami. Ułatwia nam praktykę cnót. Rozpala w nas miłość do Jezusa Chrystusa. Wzbogaca nas w łaski i zasługi. Umacnia nas, abyśmy mogli spłacić nasze długi względem Boga i ludzi. I wreszcie sprawia, że otrzymujemy od Boga wszelkiego rodzaju łaski” (św.Ludwik Maria Grignion de Montfort).
Założycielką Żywego Różańca jest Paulina Maria Jaricot. ( ur. 1799 r – zm.1862 r. ) Wspólnota powstała w 1826 r. W roku 1832 r. , papież Grzegorz XVI zatwierdził oficjalnie Stowarzyszenie Żywego Różańca. Jej celem jest wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Kolejni papieże w swych dokumentach i nauczaniu wyjaśniali i podkreślali znaczenie modlitwy różańcowej, zachęcając do jej rozpowszechniania. 22 maja 2022 roku, w Lyonie, miała miejsce uroczysta beatyfikacja Pauliny Jaricot.
Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, z których każda zobowiązuje się do codziennego rozważania jednej tajemnicy różańcowej. Liczba osób we wspólnocie podstawowej odpowiada liczbie tajemnic różańca świętego. Zgodnie z pragnieniem założycielki Żywego Różańca, Pauliny Jaricot, która chciała „uczynić różaniec modlitwą wszystkich” i „poprzez różaniec odnowić wiarę”, Żywy Różaniec podkreśla wspólnotowy charakter rozważania tajemnic różańcowych. W łączności z całym Kościołem Żywy Różaniec podejmuje jako główną intencję swoich modlitw intencje polecane przez Ojca Świętego w Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy i inne intencje podawane przez papieża oraz intencje polecane przez biskupa miejsca.
Wspónota Żywego Różańca w naszej parafii liczy 5 róż różańcowych. Zachęcamy gorąco do codziennego odmawiania jednej dziesiątki różańca przynależąc do poszczególnej róży. W pierwszą sobotę miesiąca spotykamy się na modlitwie różańcowej o godz. 11.30 a następnie na Mszy Św. o godz. 12.00, która sprawowana jest w intencji członków wspólnoty, żywych i zmarłych.
Opiekunem grupy jest o. Konrad Abramowicz.
Franciszkański Zakon Świeckich jest wspólnotą należącą do Rodziny Franciszkańskiej, która od momentu powstania włączona jest w Kościół Rzymsko-Katolicki. Początki FZŚ sięgają roku 1221, w którym św. Franciszek z Asyżu utworzył zakon dla osób świeckich (mężczyzn i kobiet) żyjących w rodzinach lub samotnych oraz kapłanów diecezjalnych (diakonów, kapłanów, biskupów). Pierwotna nazwa zakonu brzmi: Bracia i Siostry od Pokuty. FZŚ nosił również nazwę III Zakonu św. Franciszka, obok I Zakonu (np. Zakon Braci Mniejszych) oraz II Zakonu (np. Siostry Klaryski). FZŚ rządzi się prawem powszechnym Kościoła i własnym: Regułą, Konstytucjami Generalnymi, Rytuałem i Statutami partykularnymi. Dzieli się na wspólnoty miejscowe, regionalne, narodowe i międzynarodowe. Wspólnota miejscowa podlega Radzie Regionu, a ta z kolei Radzie Narodowej z przełożoną i przewodniczącym Konferencji Asystentów Narodowych. Rada Narodowa podlega Radzie Międzynarodowej z siedzibą w Rzymie.
Wspólnota miejscowa FZŚ kierowana jest przez Radę oraz Przełożonego, których wybiera na określony czas. Każda wspólnota jest pod opieką asystenta duchowego z Pierwszego Zakonu Franciszkańskiego. Jeżeli trzeci zakon działa w parafii nie przy klasztorze franciszkańskim, to asystencję duchową sprawuje kapłan diecezjalny.
W Polsce Franciszkański Zakon Świeckich pojawił się w 1236 roku i obecnie liczy blisko 17 tysięcy członków, skupionych w ok. 600 wspólnotach. Patronką FZŚ w Polsce jest błogosławiona Aniela Salawa. W szeregach III zakonu byli m.in.: św. Elżbieta Węgierska, malarz Jacek Malczewski, Brat Albert (Adam Chmielowski), Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński.
Franciszkanie świeccy realizują swoje powołanie żyjąc według Ewangelii Jezusa Chrystusa, naśladując św. Franciszka z Asyżu, dla którego Chrystus był natchnieniem i centrum życia w odniesieniu do Boga i ludzi. Kandydat do FZŚ powinien żyć w łączności z Kościołem, mieć dobrą opinię moralną oraz okazywać wyraźne oznaki powołania. Włączenie do wspólnoty dokonuje się przez: formację wstępną (postulat trwający co najmniej 6 miesięcy), formację początkową (nowicjat – co najmniej jeden rok), przyrzeczenie życia Chrystusową Ewangelią według Reguły FZŚ (profesja czasowa lub wieczysta). Po złożeniu profesji rozpoczyna się okres formacji ciągłej , który powinien trwać przez całe życie.
Kiedy, gdzie, o której
Spotkania:
- Każdy poniedziałek po mszy świętej o godz. 18:00
- Raz w miesiącu: dzień skupienia
Odpowiedzialny:
o. Damian Siwula OFM
